Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

just the way i am

 είναι μια ώρα που έχει ήλιο, που όλοι έχουμε γίνει αυτομάτως πιο χαρούμενοι μόνο από αυτό, το πρόσωπο του ήλιου, που πολλοί ασχολούνται με τις παρελάσεις της 25ης, άλλοι καθόλου, που σαν να ζούμε πια στα όρια της απάθειας, δράσης, κοροιδίας, στην σφαίρα του να δω που θα πάει όλο αυτό, μέχρι που θα το τραβήξουν, μέχρι που θα το τραβήξουμε, είναι που είναι μια ώρα που κοιτάζω συνέχεια μια φωτογραφία που είδα στο twitter, 




που έχω τόσο βαρεθεί καθετί παλιό και θέλω τόσο πολύ κάθετι καινούριο, που σε λίγο θα βγω έξω, ναι, έξω, που έχει ήλιο, το είπα;, που είναι άνοιξη και όλα βαίνουν καλώς μέσα στα θέματα που, ok, έχουν όλοι, που εγώ αποπνέω επιθυμίες, που χαμογελάω, και κάποιες φορές, ίσως, είμαι και αστεία, λέω τώρα, που θέλω μια έλξη και μια σοκολάτα, που σηκώνομαι από τον καναπέ και μου έρχονται λέξεις στο μυαλό, που κάθομαι πάνω σε κάτι μαξιλάρια και τις χάνω μετά όλες και δεν έχω τι να γράψω, που δεν μου αρέσει το oversharing και το κάνω, που θέλω κάποιος να μου πει ένα μπράβο και να με κοιτάξει στα μάτια, χωρίς να ξέρω ακριβώς για ποιο λόγο, που θέλω να φτιάξω το παρακάτω γλυκό γιατί έχει πάνω του λουλούδια που κλαίνε, 



είναι μια ώρα που θυμήθηκα εσένα, κι αυτό δεν σημαίνει κάτι άλλο από αυτό ακριβώς που λέω, ναι, 
είναι μια ώρα που μου έχει κολλήσει το παρακάτω τραγούδι, 
τόσο πολύ..


Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

spring of innocence

Ἄνοιξη

 

Μιὰ φλογέρα
πότε παίζει,
πότε λίγο
σταματᾶ.
Τὰ πουλάκια
στὸν ἀέρα
πέτονται παι-
χνιδιστά.
Καὶ τ᾿ ἀηδόνι
στή λαγγάδα
ξαφαντώνει
μιὰ χαρά.
Τί γαλάζιος οὐρανός!
Δὲς, νὰ κι ὁ κορυδαλλός!
Ἄντε, φτάνει ἡ νέα Χρονιά.
Νὰ τῆς ποῦμε: «πέρνα, μπρὸς!»
μὲ τραγούδια καὶ βιολιά.
Ἀγοράκι
ὅλο γέλια
καὶ παιχνίδια,
ζωηρά.
Κοριτσάκι
μιὰ σταλίτσα,
ὅλο νάζια
θηλυκά.
Τὶ μαγεία
τῶν παιδιῶν ἡ
κομπανία κι ἀ-
πὸ κοντά:
κικιρίκου ὁ πετεινός,
σοβαρός, καμαρωτός.
Ἄντε, φτάνει ἡ νέα Χρονιά.
Νὰ τῆς ποῦμε: «πέρνα, μπρὸς!»
μὲ τραγούδια καὶ βιολιά.
Βρὲ ἀρνάκι,
δές με, νά ῾μαι!
Ἔλα λίγο
πιὸ κοντά.
Φίλησέ με
στὸ λαιμάκι.
Νὰ σὲ πάρω
ἀγκαλιά;
Ἄσε με νὰ
σοῦ χαϊδεύω
ὀλοένα
τὰ μαλλιά.
Νὰ φιλάω σὰν τρελὸς
τὸ μουσούδι σου. Ἐμπρός!
Ἄντε, φτάνει ἡ νέα Χρονιά.
Νὰ τῆς ποῦμε: «πέρνα, μπρὸς!»
μὲ τραγούδια καὶ βιολιά.


William Blake 
The songs of innocence

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

τα τραπεζάκια μου έξω




Μα μπαίνει η 'Ανοιξη στη πόλη,
κι απ' τ' ανοιχτό λεωφορείο μου φαίνεστ' όλοι
τόσο γλυκούτσικοι κι αχνοί,
στη θερινή σας τη στολή.

Κι οι μπάντες παίζουν το τραγούδι σας
που τα κενά μας συμπληρώνει
κι ο ουρανός που αιμορραγεί,
στα πεύκα εκεί μας αθωώνει.





Καλό Μήνα!