H νύχτα προχωρεί.
Είμαι μόνος.
Στη νύχτα.
Στη σιωπή.
Στην παράκρουση.
Στη διέγερση.
Είμαι εγωιστής.
Είμαι απαιτητικός.
Θέλω εγώ ο περασμένος να περάσεις κι εσύ μαζί μου.
Θέλω να προσκυνήσω τα γόνατά σου.
Να σου προσκυνήσω τα χέρια σου.
Την όψη σου.
Τα πόδια σου.
Να συρθώ.
Να ολολύξω.
Να βουβαθώ.
Να σ' αισθανθώ.
Κοντά μου.
Μα πολύ κοντά μου.
Να σε σφίξω.
Να σε προσκυνήσω.
Και να σβήσω.
Είμαι μόνος.
Και μ' αφήνεις.
Μα δεν σ' αφήνω εγώ.
Λόγια κοινά πρόστυχα ανεβαίνουν στα χείλη μου.
Επιστολή του εβδομηντάχρονου Παλαμά προς την εικοσιεξάχρονη Στέλλα Διαλέτη, 20 Οκτωβρίου 1930
