Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

interaction






"Ὅλο κοίταζα στὰ μάκρη. 
Ἡ λαχτάρα στὴν καρδιά μου 
καὶ στὰ μάτια μου τὸ δάκρι." 

M. Πολυδούρη





Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

dar(L)ing




Η λατρεμένη Αντα Φτυς το έχει κλείσει το blog, θα θελα να την διάβαζα ακόμα, να μου τα τα λεγε όμορφα. Πολλα θα θελα σε αυτήν την ζωή, ένα από αυτά είναι κι αυτό. 
Ψάχνοντας στα mails μου όμως μια από αυτές τις μέρες, ανακάλυψα ένα post της που το είχα στείλει να το διαβάσει μια φίλη να ξεστραβωθεί κι αυτή, να ξεστραβωθώ κι εγώ, να γίνουμε λίγο (λέω τώρα) πιο σοφές στο θέμα του έρωτα, αν μπορεί να γίνει κάποιος σοφός σε κάτι τέτοιο, να μην είμαι ας πούμε τύπος πέφτω στα πλακάκια γιατί συ δεν μου γελάς, δεν μου μιλάς, ξέρω γω;, να μην πέφτω μόνη μου εννοώ βρε εσείς, αν είναι να πέσω, να πέσω με παρέα.. Μεγαλώνουμε κιόλας, κι ο χρόνος λιγοστεύει για άτσαλα πεσίματα, λιγοστεύει, τί να πω;, σαν το χρήμα. 
Εγώ λοιπόν σήμερα σκέφτομαι την άνοιξη, έχω λίγο μια μεγάλη ανυπομονησία για την άνοιξη, ακόμα κι αν μόλις σήμερα κόψαμε στο γραφείο πρωτοχρονιάτικη πίτα, λαχταράω την άνοιξη, τον ήλιο, το περισσότερο φως, τα δέντρα με τις μυρωδιές τους. 
Και επειδή σκέφτομαι την άνοιξη, σκέφτομαι και τι μηνύματα θα μπορούσα να στείλω κάπου, και εκεί, εκεί έρχεται το mail το καλό. Γιατί η αγαπημένη adaftys τα έχει πει...... Το αν θα την ακούσω τελικά δεν ξέρω..
Αγνοώ ακόμη αν μπορώ να μάθω από τα λάθη μου, αγνοώ αν έχω μάθει μέχρι τώρα κάτι που θα μπορούσε να με βοηθήσει σε present ή να με βοηθάει σε future cases. Το μόνο που έχω κερδίσει ίσως είναι να με αγαπάω περισσότερο, κι αυτό είναι βέβαια πολύ. 


--------------------------------------


Τι να κάνω τώρα?
Εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλα τα κορίτσα που έχουν κάνει το facebook stalking επιστήμη, μαζί με μια οικογενειακή συσκευασία Dr Scholl για τους κάλους που έχετε βγάλει στα δάχτυλα από το refresh: Όταν το τηλέφωνο δεν χτυπάει, το sms δεν φτάνει, το email δεν έρχεται, ο γκόμενος δεν σας κάθεται κ.λπ. το μόνο που έχετε να κάνετε είναι ΤΙΠΟΤΑ.
Αυτή η συμβουλή μου δόθηκε πριν από 3 ακριβώς χρόνια από τον προσωπικό μου guru. Καθόμουν απέναντί του, ολόκαυλη, anxious, σχεδόν σε trance, ήταν η εποχή που μου άρεσε αυτός που μ΄αρέσει και τώρα και τάχα κάνει σκατά ολότελα, και μέσα σε 10′ είχα επαναλάβει περισσότερες από 20 φορές “και τι να κάνω τώρα που” και άλλες τόσες “και τι να κάνω τώρα για να”. Οπότε κι αυτός με διέκοψε και μου είπε: “ΤΙΠΟΤΑ να μην κάνεις. Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ”. Κι όταν λέμε ΤΙΠΟΤΑ, εννοούμε ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε τηλέφωνο, ούτε SMS, ούτε dm, ούτε καν Post στο Wall ένα τραγούδι που ταρέσει. Κι αν σε τρώει ο κώλος σου για ένα τοσοδούλι μηνυματάκι, που τι ψυχή έχει, πήγαινε καλύτερα να τον γυμνάσεις, νάχει να πιάσει ο επόμενος σφριγηλάδα.

Μιλάμε για ΤΕΡΑΣΤΙΑ, μέσα στην απλότητά της, συμβουλή. Σκέψου το λίγο. Είναι χαζός, βρε, ο άντρας? Δεν ξέρει ότι σου αρέσει? Δεν οσμίζεται την ορμόνη? Φυσικά και ναι. Τότε, γιατί δεν παίρνει τηλέφωνο? Αποκάλυψη τώρα:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ. Ή γιατί θέλει, αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΡΚΕΤΑ. Ή γιατί θέλει, αλλά ΘΕΛΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΤΣΟΥΛΑΚΙ ΚΙ ΟΧΙ ΕΣΕΝΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΒΓΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ.

Σε όποια από τις 3 παραπάνω κατηγορίες κι αν ανήκει, ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ. Έτσι είναι και τάχουνε πει καλύτερα σ΄εκείνο το βιβλίο που λέγεται He’s just not that into you. Όταν ο άντρας θέλει, παίζει μπάλα. Δεν μου αρέσουν τα βιβλία αυτοβοήθειας, αλλά άμα είναι να ξεστραβωθείς και να σταματήσεις να λες στον εαυτό σου ότι ο γκόμενος χάθηκε γιατί φοβάται π.χ. μην πνιγεί από τον χείμαρρο των συναισθημάτων που του γέννησες, λέω να το διαβάσεις.
Βέβαια, θα μου πεις, και τι να κάνω, να κάτσω να περιμένω ν΄αλλάξουν τα φεγγάρια? Κοίτα, τώρα πούναι και άνοιξη, να πας λίγο gym να στρώσεις κώλο για την παραλία, να βγαίνεις καθημερινά να παίρνεις τον αέρα σου και να δείχνεις τους καινούριους σου κοιλιακούς, να πας διακοπές να ξελυσσάξεις πίνοντας και χορεύοντας, κι εκεί κατά το Σεπτέμβριο που θα επιστρέψεις μαυρισμένη, θα έχεις περάσει τόσο καλά που θα κοιτάζεις πίσω κι αυτόν το γκόμενο ίσα που θα τον θυμάσαι. Επίσης, θα έχεις σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθείς, όπως οι αρχές μελανώματος, ο αλκοολισμός και τα οικονομικά σου, που θα έχουν τιναχτεί στον αέρα, σου εύχομαι και κανένα καινούριο γκομενικό, υγιές, που θα σου έχει προκύψει μέσα σε τόση χαλαρότητα. Fair enough.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

μάσκα



Έβαλα μια μάσκα προσώπου στο πρόσωπο και μια φωτογραφία με λουλούδια στο πρόσωπο στο facebook, αναρωτώμενη γιατί του δίνω τόση σημασία κάποιες φορές, ακόμα και με το να του μην δίνω, (του facebook, όχι του προσώπου). Αυτό μου θύμισε το sex που του δίνουμε προσοχή και γεμίζει βαρύτητα την ζωή μας ακόμα κι όταν υπάρχει μεταξύ δυο ανθρώπων, αλλά ακόμα κι όταν δεν υπάρχει και αιωρείται στον αέρα. 
Διάβασα ένα βιβλίο στον καναπέ και άκουσα ένα τραγούδι πολλές φορές, μα πολλές φορές που στο τέλος ζαλίστηκα και το έκλεισα και άνοιξα τηλεόραση και τώρα βλέπω την Κονιόρδου στο Νετ να μιλάει για το αρχαίο δράμα και κάποιοι γύρω να χειροκροτούν και άλλοι να τραγουδάνε τραγούδια όπως το "το χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου κι ας πέθαινε το σώμα μου... ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως και αυγή", κτλ, κτλ, σαν τραγούδια μακριά από μένα τώρα μου φαίνονται αυτά, δεν μπορώ να ταυτιστώ μαζί τους, δεν ξέρω, μπορεί να λέω και βλακείες. Όπως κι αν έχει, συνεχίζω το γράψιμο στυλ αγαπημένο μου ημερολόγιο, παράλληλα με την τιβί, είμαι στο twitter, σκέφτομαι πως αύριο πρέπει να πάω οπωσδήποτε γυμναστήριο, μουλτιτάσκινγκ, διαβάζω κάτι που μου αρέσει και κάνω μια πράξη -νομίζω- σοφή, τη μοναδική σήμερα, ένα retweet.
 "ηλιθιότητα σκέτη. όχι αρκετή ώστε να είναι εξυπνάδα", αυτό.
Μερικές φορές ταυτίζομαι με κάτι τέτοια και βρίσκομαι να έχω ανάγκη χαστούκια και επανεκκινήσεις, ίσως έτσι είμαι εγώ, ίσως έτσι να είναι κάποιοι άνθρωποι, κουραστικό όμως κάπως. "I am a great pretender", αυτό έχω να πω γενικά, και το έχω ξαναπεί, μα το νιώθω, κι εσύ μπορεί να μου πεις, σιγά, πως κάνεις έτσι, λες και ανακάλυψες την αμερική, σιγά τις δηλώσεις, έχουμε θέματα πολλά στον κόσμο, και θα σου πω ναι, έχεις δίκιο, αλλά έχω και εγώ το δικό μου. 
Θεωρώ πως πρέπει ίσως να μιλάω μόνο για μένα ώρες ώρες, αλλά εγώ θέλω να πω (πάλι;) δυο πράγματα τετριμμένα για όλους μας, στην υγειά μας ρε παιδιά, να βάζουμε υψηλούς στόχους, να διαβάζουμε περισσότερο και να θυμόμαστε πως σόου κλάσικ η ζωή είναι μικρή, ναι.. Έτσι όλα αυτά, ασυνάρτητα... Όλα αυτά σε πείσμα όλων..


Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

absolute beginners



Προτιμώ να έχω πλήρη επίγνωση του τι πρόκειται να μου συμβεί. Έστω κι αν ό,τι θα συμβεί με φοβίζει.
Κάθε μέρα που περνάει παίρνεις όλο και πιο πικρές δόσεις ζωής.
Πρέπει να επιτρέπεις στους ανθρώπους που αγαπάς να φυλάνε τις χειρότερες πλευρές τους για τον εαυτό τους.
Είναι πραγματικά μυστήριο πως μια όμορφη γυναίκα μπορεί να μετατρέψει έναν άντρα σε ηλίθιο, μόνο και μόνο επειδή είναι όμορφη.
Ο άνθρωπος που πιστεύει στα 50 του ό,τι πίστευε στα 20, έχει χάσει απλώς 30 χρόνια από τη ζωή του.
Η αλήθεια σπανίως είναι ξεκάθαρη και ουδέποτε απλή.
Μην ξαναπείς ποτέ σκοτώνω την ώρα μου. Αν σκοτώνεις την ώρα σου δεν διαπράττεις φόνο, αυτοκτονείς.
Αν δεν ελέγχεις τον θυμό σου, θα σε ελέγχει αυτός.
Όλοι κάνουμε αλλόκοτα πράγματα καμιά φορά και πληγώνουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε. Δεν έχει εξήγηση. Έτσι είμαστε.Και μετανιώνουμε γι’ αυτό. Αλλά δεν ωφελεί.
Τα πράγματα που είναι υπερβολικά καλά για να είναι αληθινά, τις περισσότερες φορές δεν είναι. Είναι βασικός νόμος της φύσης.
Ο έρωτας είναι η μόνη νόμιμη μορφή ψύχωσης. Η κοινωνική παραδοχή δεν μειώνει τη σοβαρότητα της ασθένειας.
Όσο περισσότερο αγαπάς κάποιον, τόσο πιο δύσκολο είναι να του το πεις.
Μερικές φορές διώχνουμε αυτούς που αγαπάμε επειδή τους θέλουμε πολύ, όχι επειδή δεν τους θέλουμε.
Αυτό κάνουμε για όσους αγαπάμε. Λέμε ψέματα για να τους προστατέψουμε. Κανείς δεν μπορεί να δεχτεί όλη την αλήθεια.
Στις σχέσεις είναι καλό να κρατάς μια απόσταση.
Ο έρωτας για να επιζήσει χρειάζεται τη σιωπή και τη μυστικότητα.
Να φοβάσαι αυτούς που σου λένε, θέλω να μοιραζόμαστε τα πάντα. Συνήθως δεν έχουν τίποτα να μοιραστούν.
Όλοι παρουσιάζουμε ένα πρόσωπο στον κόσμο και κρατάμε ένα άλλο κρυφό. Αλλιώς, κανείς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.
Τι σου ζητάω; Να είσαι δικός μου! Πολλά σου ζητάω; Μόνο μια γυναίκα μπορεί να είναι τόσο ολιγαρκής…
Οι γυναίκες λατρεύουν τους εύθραυστους άνδρες. Μόνο όμως αυτούς που φαίνονται δυνατοί.
Οι γυναίκες είναι μυστήριο της ζωής. Τι θέλουν οι γυναίκες; Παπούτσια.
Μια ζωή την έχεις. Οφείλεις να την κρατήσεις όσο μπορείς περισσότερο.
Λέμε συνέχεια ψέματα στον εαυτό μας γιατί αυτός είναι ο τρόπος να βγάλουμε τη μέρα.
Ξεχνάμε όσα μας κάνουν να νιώθουμε ένοχοι.Κοροϊδεύουμε τόσο πολύ τον εαυτό μας που θα μπορούσαμε να το κάνουμε επάγγελμα. Όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό, έχεις κάνει ήδη ένα μεγάλο βήμα.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους που δεν κάνουν ποτέ ερωτήσεις στον εαυτό τους. Που δεν τον κοιτάνε ποτέ ειρωνικά στον καθρέφτη. Τους ζηλεύω.
Κανείς δεν είναι σέξι στο κρεβάτι για το πώς φαίνεται, αλλά για το πώς συμπεριφέρεται. (είπε δαγκώνοντας ένα τσουρέκι στις 4 το πρωί)
Μερικές φορές νομίζεις ότι να σηκώνεσαι να φύγεις, να τα παρατάς, είναι αυτό που αποκαλείται λύση. Δεν είναι.
Όταν τα κάνεις θάλασσα και κανείς δεν ασχολείται μαζί σου, μη χαίρεσαι πολύ. Σημαίνει απλώς ότι δεν ελπίζουν πια σε σένα.
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρτιά που μας μοιράζουν, μπορούμε μόνο να επιλέξουμε πώς θα παίξουμε την παρτίδα.
Όταν συμβαίνει σε όλους δεν έχει σημασία, γίνεται πρόβλημα όταν συμβαίνει σε σένα. Γι’ αυτό πρέπει να σκέφτεσαι τους άλλους πριν φτάσει σε σένα. Τα πράγματα τα νιώθεις καλύτερα απ’ την πλευρά των χαμένων.
Το κρύο καμιά φορά είναι χρήσιμο. Το «ξαφνικό κύμα ψύχους» σε ξυπνάει.
Οι δυσκολίες είναι υποκειμενική υπόθεση. Μόνο όταν τις αντιμετωπίζεις καταλαβαίνεις πώς είναι φτιαγμένη η ζωή, τι μπορείς εσύ να κάνεις.
Να μη βλέπεις απλώς, να παρατηρείς. Να μην ακούς απλώς, να αφουγκράζεσαι. Είναι σαν την ενεργητική και την παθητική οδήγηση. Όσο περισσότερο ενεργοποιείσαι, τόσο περισσότερο θα επιζήσεις.
Ποτέ μη σταματάς. Να μαθαίνεις, να επικοινωνείς, να προχωράς.
Μερικοί χειμώνες είναι πιο παγωμένοι από τους άλλους.
Μετά έρχεται πάντα η άνοιξη.  


www.athensvoice.gr