director

Μετά από ένα πρώτο σχεδόν θρησκευτικό πόστ με τα λόγια του Matthew, μετά από μια (ακόμα ανοιχτή) μισοαδειασμένη καρδιά βαλίτσα στο πάτωμα, μετά από μια περίεργη διάθεση γεμάτη προσδοκίες του νέου χρόνου, του νέου μήνα, της νέας εβδομάδας, μετά από τόσες γιορτές να με περιτριγυρίζουν, μετά από τόσες ευχές να με ακολουθούν, μετά από περισσότερο φαγητό, μετά από λιγότερο ύπνο, έχω φτάσει εδώ, στο σήμερα, στο τώρα. Αυτό που μου έρχεται πρώτο πράγμα στο μυαλό από την στιγμή λοιπόν που έχω ξυπνήσει και σηκωθεί από αυτό το κρεβάτι είναι το απόσπασμα από τον τρυποκάρυδο που πάντα μου κάνει κάτι όταν το θυμάμαι ή το διαβάζω. Αυτό το κομμάτι του τομ ας το ξαναδιαβάσουμε εδώ όλοι μαζί, γιατί σίγουρα όλο και κάπου ίσως να το έχετε προηγουμένως διαβάσει, εγώ όλο και κάπου σίγουρα θα το έχω ξαναγράψει, σε κάποιους θα το έχω στείλει τύπου mail, τύπου να-ανοίξουμε-τα-στραβά-μας-τα-έχει-πει-ο-άνθρωπος, επειδή εμένα έτσι μου αρέσει, γίνομαι δική μου εκδοχή της άμστελ, όταν έχω ανακαλύψει κάτι όμορφο, θέλω να το μοιραστώ, μου αρέσει να μοιράζομαι, φαγητό, κουβέρτες, quotes και αγάπη, κατ' εξοχήν. 

Μην αφήνεις τον εαυτό σου να γίνεται θύμα της εποχής του.
Δεν είναι η εποχή μας που θα μας διαλύσει, όπως δεν είναι ούτε η κοινωνία.
Έτσι και κατηγορήσεις την κοινωνία, καταντάς να καταφεύγεις στην κοινωνία για να βρεις τη λύση.
Σήμερα υπάρχει η τάση να συγχωρούνται οι ηθικές ευθύνες από τα άτομα και να θεωρούνται θύματα των κοινωνικών συνθηκών.
Αν χάψεις τέτοιο παραμύθι και το αγοράσεις, το πληρώνεις με την ψυχή σου.
Δεν είναι οι άντρες που περιορίζουν τις γυναίκες.
Δεν είναι οι κανονικοί που περιορίζουν τις αδερφές.
Δεν είναι οι λευκοί που περιορίζουν τους μαύρους.
Αυτό που περιορίζει τους ανθρώπους είναι η έλλειψη χαρακτήρα.
Αυτό που περιορίζει τους ανθρώπους είναι πως δεν έχουν το θάρρος του κερατά,
δεν έχουν τη φαντασία να πρωταγωνιστήσουν στην ίδια τους την ταινία κι ακόμα λιγότερο να την σκηνοθετήσουν.

Τομ Ρόμπινς, Τρυποκάρυδος

Α και λένε πως απόψε το βράδυ αργά, πολύ αργά, μετά τις 12, δλδ αύριο, θα είναι ανοιχτοί οι ουρανοί. Ωρα για ευχές λοιπόν.. Εγώ λέω να πω 2 πραγματάκια..

:-)