one way

alive

τα μεταβατικά

 

είχα μάθει από μικρό παιδί να κολλάω το πρόσωπό μου στα τζάμια, έφτιαχνα παραμύθια, γελούσα και κοιτούσα πάντα μακριά

κι όταν η στραβή πραγματικότητα με ξεπερνούσε, έλεγα στις φίλες μου και πηγαίναμε στην θάλασσα, το μόνο που ήθελα ήταν να χαζεύω βάρκες, αυτές πάντα ήξεραν να πλέουν στο δικό τους άπειρο, εκεί όπου όλα τα προβλήματα έχουν λυθεί

τώρα δεν μπορώ πια να αλλάζω θέμα, κι δεν θέλω

τώρα λείπουν τόσα πολλά που ξυπνάω στον ύπνο μου, που δεν ξέρω αν πατώ στην γη, που έχω ένα βάρος στην καρδιά που τρέμω να σκέφτομαι

κι θέλω να αποκτήσω μια νέα διεύθυνση, από αυτές που φτάνουν μόνο ωραία γράμματα κι  υπάρχουν διέξοδοι στα δάκρυα κι οι αγκαλιές είναι μόνο σφικτές κι μυρωδάτες, μια νέα διεύθυνση που θα με κοιτάς στα μάτια κι θα καταλαβαίνεις πως νιώθω

 

κι δεν είναι πια το μικρό παιδί που σου μιλάει, μα εγώ που προσπαθώ να κρατάω το χαμόγελό μου στα χέρια μου

 

Hello there, dream.

The thing is, there will be pressure to adjust your expectations, always shrinking them, shrinking, shrinking, until they fit in your pocket like a folded slip of paper, and you know what happens to folded slips of paper in your pocket. They go through the wash and get ruined. Don’t ever put your dream in your pocket. If you have to put it somewhere, get one of those holsters for your belt, like my dad has for his phone, so you can whip it out at any moment. 

Hello there, dream.

Also, don’t be realistic. The word “realistic” is poison. Who decides?
And “backup plan” is code for, “Give up on your dreams,” and everyone I know who put any energy into a backup plan is now living that backup plan instead of their dream. Put all your energy into your dream. That’s the only way it will ever become real.

The world at large has this attitude, “What makes you so special that you think you deserve an extraordinary life?” 

Personally, I think the passion for an extraordinary life, and the courage to pursue it, is what makes us special. And I don’t even think of it as an “extraordinary life” anymore so much as simple happiness. It’s rarer than it should be, and I believe it comes from creating a life that fits you perfectly, not taking what’s already there, but making your own from scratch. 

You can let life happen to you, or you can happen to life. It’s harder, but so much better.

Mary Oliver