εκείνες οι ώρες που ψάχνεις να διαβάσεις ένα στίχο
...
Ο ουρανός με τ' άστρα
αγγίζω κι ονειρεύομαι
το παρελθόν του κόσμου
όταν ανοίγαν τα κορμιά
βεντάλιες του απείρου...
Αγγίζω και σε γεύομαι
και μόλις πριν με πάρεις
μπαίνω σε διαμαντένια σιωπή
εκεί όλο παίζεται η σκηνή
της ομορφιάς π' αντιμιλά
στον πείσμονα ερημίτη
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου