Σήμερα
είπα το πρώτο ψέμα για την ηλικία μου. Μου έκοψα ένα χρόνο, κι δεν ξέρω
γιατί. Εγώ δεν τα κάνω αυτά. Κι αλήθεια δεν με ενδιαφέρει, δεν με
νοιάζει, ή έτσι θέλω να νομίζω;... Και δεν το 'πα καταλάθος, το
συνειδητοποιούσα ότι έλεγα ένα χρόνο λιγότερο. Κι αφού είπα διαφορετική
ηλικία από την πραγματική, γιατί δεν έλεγα 2-3-4 χρόνια μείον; Αυτή η
σκέψη με ακολούθησε στο σπίτι. Μάλλον δεν έχω πεποίθηση στην απάτη. Ή
φταίει που είμαι ακόμα νέα και με παρασύρει η αλήθεια και η γοητεία της.
Όσο μεγαλώνεις, σα να "σαπίζεις", χάνεις την φλόγα του άστρου που έλεγε
κι ο Τάσος Αθανασιάδης, ό,τι συνοδεύει δηλαδή τους νέους. Περ χαπς.
