χο, χο, χο...τσιριτρί τσιριτρό

Dear Santa,

Tώρα που πλησιάζει το τέλος του έτους, όλοι, ή οι περισσότεροι, κάνουν τους απολογισμούς τους, και συνήθως, όλοι, ή οι περισσότεροι, αρχίζουν να καταγράφουν τα αρνητικά. Για να λέμε του στραβού το δίκιο και του ανοιχτομάτη το άδικο, τους απολογισμούς ποτέ δεν τους πολυσυμπάθησα, γιατί δεν βρίσκω ακριβώς ποιο είναι το νόημά τους. Και που τα μετράς μερικά πράγματα τί γίνεται; Πετυχαίνεις κάτι; Τί είναι όσα έκανες ή δεν έκανες; Αριθμοί είναι; Μην χάσεις έσοδα, έξοδα και σου κόψουν την ΔΕΗ αν δεν την πληρώσεις; Ή γλειφυτζούρια είναι και μην στα φάει ο άλλος τα μετράς να τα 'χεις; Αλλάζει κάτι αν σκέφτεσαι ό,τι έγινε ή ό,τι δεν έγινε; (Ιδέα: Μπορεί να φταίει που δεν είχα ποτέ στην ζωή μου αυτό το ημερολόγιο που κρατούσαν τα πιο πολλά κορίτσια.)
Aμέσως μετά, όλοι, ή οι περισσότεροι, ξεκινούν τις νέες αποφάσεις... resolutions....θα πηγαίνω στην άρρωστη θεία μου, θα κάνω την εξέταση που λέω τόσον καιρό στον γιατρό μου,  θα επισκέπτομαι το γυμναστήριο για να μην τρομάξει ξανά να με γνωρίσει ο γυμναστής, όπως προχτές στο δρόμο, ο συγγενής επίσης, καθώς έχω αλλάξει ελαφρώς τελευταία, και για να μην με πονάει η πλάτη μου, θα σηκώνω το τηλέφωνο να μιλάω με 2-3 δικούς μου ανθρώπους που και που, θα προσπαθήσω να μην χάνομαι (γενικότερα... ), θα ξεκινήσω να τρώω σωστά, θα χάσω τα τρία κιλά που θέλω, θα βλέπω περισσότερο τον ανιψιό μου την νέα χρονιά, θα γίνω άνθρωπος, θα ξεκινήσω χορό, πλέξιμο, περπάτημα, μπάσκετ, θα σκέφτομαι τους άλλους και εμένα, κι όχι μόνο την δουλειά, είτε αυτή υπάρχει είτε δεν υπάρχει, όχι μόνο τα γκομενικά, είτε αυτά υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν, κι άλλα τέτοια ωραία, εικονογραφημένα ή ασπρόμαυρα, σημαντικά, πιο σημαντικά, ασήμαντα, πιο ασήμαντα. Εμένα λίγο όλα αυτά με τρομάζουν. Επειδή κι εγώ τα χω πει παλιότερα και μπούρδες, τίποτα δεν έκανα.  Σιγά, θα μου πεις τώρα, τι μας λες, αλλά, ναι, έτσι έχει συμβεί. Είμαι λοιπόν θιασώτης του "κράταγε μικρό καλάθι". Και βάλε όσα κεράσια χωρέσει μέσα, όσα πάρει. Κι αν περισσέψουν, δώσε και σε άλλους.
Αυτά που λες, για την ακρίβεια αυτά που λέω, Άγιε, κι να σου πω επιτέλους και τι  ακριβώς σε θέλω για να μην σε καθυστερώ άλλο, αφού σε φαντάζομαι αυτές τις μέρες να έχεις σηκώσει μανίκια και να έχεις πέσει με τα μούτρα στα διαβάσματα και στα ψαξίματα για όλους εμάς ώστε να μας βάλεις στις σωστές λίστες..good, bad, naughty, και να μας φέρεις τα δώρα που μας αντιστοιχούν. Πολλή δουλειά, σε καταλαβαίνω, με αυστηρό deadline το project, μέχρι 31 δεκεμβρίου πρέπει να τα έχεις τελειώσει όλα, δεν υπάρχουν περιθώρια, στενεύουνε τα όρια. Αυτό που θέλω λοιπόν να σου πω είναι πως είμαι εδώ να σε βοηθήσω. Holly βοηθάει Άγιο. Έχω σκεφτεί τι δώρο θέλω, Άγιε. Με φιόγκο ή χωρίς φιόγκο, σε σακούλα ή σε κουτί, διπλωμένο ή σκέτο. Όπως να 'ναι. Μόνο να 'ναι αυτό. Θέλω το θάρρος του κερατά. Εντάξει; Την μεγάλη συσκευασία.

Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων. Τα φιλιά μου στην σύζυγο.

Best Regards,

Holly