Ten decisions shape your life,
you'll be aware of 5 about,
7 ways to go through school,
either you're noticed or left out,
7 ways to get ahead,
7 reasons to drop out,
when i said ' I can see me in your eyes',
you said 'I can see you in my bed',
that's not just friendship that's romance too,
you like music we can dance to,
Sit me down,
Shut me up,
i'll calm down,
and i'll get along with you,
There is a time when we all fail,
some people take it pretty well,
some take it all out on themselves,
some they just take it out on friends,
oh everybody plays the game,
and if you don't you're called insane,
Don't don't don't don't it's not safe no more,
i've got to see you one more time,
soon you were born,
in 1984,
Sit me down,
shut me up,
i'll calm down,
and i'll get along with you,
Everybody was well dressed,
and everybody was a mess,
6 things without fail you must do,
so that your woman loves just you,
oh all the girls played mental games,
and all the guys were dressed the same,
Why not try it all,
if you only remember it once,
oooh ooooooh,
Sit me down,
shut me up,
i'll calm down,
and i'll get along with you,
Καρδιογράφημα. Βουτιά στα βαθιά. Πέφτεις. Τσαλακώνεσαι. Σηκώνεσαι. Επανέρχεσαι. Δεν ξέρω πως ζουν κάποιοι, αν ζουν, αν υπάρχουν, σε μια διαρκή ίσια γραμμή, μάλλον δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, η ζωή δεν αφήνει.. Εγώ άλλοτε λάμπω, άλλοτε χαλάω, δεν φοβάμαι να το πω, κλαίω, κλαίω σπάνια και απο νεύρα, όχι απο απογοήτευση ή λύπη, γίνομαι λίγο γκρι, κάπως σκουραίνω, αλλά μετά, μετά έρχεται η μετάβαση, η επόμενη μέρα. Σταματώ να περιορίζω εμένα, είμαι στο πλευρό μου, γελάω με αστεία videos, ακούω τραγούδια όμορφα, μιλάω με ανθρώπους κοντινούς μου, κολυμπάω, ερωτεύομαι, σε θέλω, με θέλεις, αναδύομαι. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση, δύσκολη είναι, παίρνει μέρες και νύχτες, θέλει καιρό, αλλα μόνο τότε, μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί, μέχρι, μέχρι να μάθω να ζω χωρίς να αυτοπεριορίζομαι, δίχως να ασθενώ το σώμα μου. Την παρακάτω εικόνα την αγαπάω πολύ, την διαβάζω όποτε είμαι κάπως πιο σκιερή και ψάχνω φως, τα λόγια αυτά τα πιστεύω.
Καλές μεταβάσεις αυτόν τον περίεργο Σεπτέμβρη...
Αφιερωμένο το post σε μια πολύ καλή beautiful φίλη!
Κυκλοφορώ με βιβλία στην τσάντα. Όχι για να τα διαβάζω στο μετρό. Κυκλοφορώ με βιβλία στην τσάντα για να "πηγαίνουν όλα καλά". Δεν το κάνω συνέχεια, μερικές φορές, μάλλον όταν τα βγάζω λίγο δύσκολα βόλτα. Ποιά βιβλία; Εκείνα τα βιβλία που αγαπάς, που έχεις γελάσει ή συγκινηθεί μαζί τους, έχεις ταυτιστεί με κάποιον ήρωα, θαυμάσει έναν άλλον, βιβλία στα οποία σου αρέσει η γραφή του συγγραφέα, η εποχή, βιβλία με τα οποία κόλλησες επειδή ήταν αγαπημένα του αγαπημένου σου, για κάποιον λόγο τέλος πάντων. Kάπου υπάρχει ένα βιβλίο που σου προκαλεί αίσθημα ασφάλειας, χαράς, γοητείας. Όχι; Εμένα ναι. Στοprotagon έγραψε πριν λίγες μέρες η Βαγιάνη:
"Δεν έχω διαβάσει τα Άπαντα του Διονυσίου Σολωμού, σόρρυ -μου πέφτουν λίγο βαριά. Τα έχω σε μια παλιά έκδοση, του 1948, άκοπη ακόμα, με τις σελίδες ενωμένες ανά τέσσερις. Όταν σφίγγουν οι μοναξιές εδώ, κάθομαι και τα κοιτάζω. Δεν τα διαβάζω, τα κοιτάζω. Και σας ορκίζομαι, πάντα νιώθω καλύτερα. Τι μπορεί να πάει λάθος; Έχω τα άπαντα του Σολωμού, μάγκες, στο σπίτι μου, εγώ, η κυρά-Τίποτα, γωνία Γιάλταρα και Περίνα, στην άκρη του κόσμου, στην πίσω αυλή του πουθενά. Αν ποτέ πραγματικά ζοριστώ, θα πάρω το χαρτοκόπτη και αντί να κόψω τις φλέβες μου, θα κόψω τις σελίδες τους. Eκδόθηκαν το 1948, σε επιμέλεια Λίνου Πολίτη. Μεταξύ άλλων περιέχουν σωζόμενο το συνδικαλιστικό λόγο που εκφώνησε ο κόντες, φοιτητής τότε, στην Ιταλία:
«Νέοι συμμαθητάδες! Μάθετε την επιστήμη και την αρετή δίχως να υπερηφανεύεσθε -και δεν θα υπερηφανευθείτε, αν αληθινά μάθετε την επιστήμη και την αρετή. Αλλά μη παραχαμηλώσετε ποτέ την κεφαλή, διότι θα βρεθούν πολλά άτιμα και αχρεία χέρια έτοιμα να σας την πλακώσουν»."
Αυτό κάνω κι εγώ. Λεω έχω ΑΥΤΟ το βιβλίο στην τσάντα μου. Δεν μπορεί κάτι να πάει στραβά. Και δεν πηγαίνει, κι όλα γίνονται. Και επειδή εκτός από βιβλία, κολλάω και με μερικά κείμενα, τα οποία σημειώνω σε χαρτάκια κι τα πετάω στην τσάντα, παραθέτω και το εξής ωραίο απόσπασμά της:
Γιατί να μπεις στον κόπο να στύψεις μια πορτοκαλάδα όταν μπορείς να κατεβάσεις μια πολυβιταμίνη; Γιατί να χαλάσεις βενζίνη και χρόνο να πας σε μια θεατρική παράσταση ή σε μια συναυλία, όταν μπορείς να κατεβάσεις ένα σωρό υπερθεάματα στον καναπέ του σαλονιού; Γιατί να ερωτευτείς, αφού μπορείς, απλώς, να αναπαραχθείς; Γιατί να μπεις καν
στον κόπο να πάρεις την επόμενή σου ανάσα, αφού κάποτε θα τα τινάξεις;
