σαν μια νύχτα του χειμώνα

Γυρίζω από την δουλειά, το μυαλό μου βουίζει, το σαββατοκύριακο έρχεται, το σαββατοκύριακο τελειώνει, πότε γρήγορα πότε πιο αργά. Κάθομαι στον υπολογιστή, ζαλίζομαι, βγαίνω, από το νετ και το σπίτι, (ξανα)μπαίνω, βλέπω σειρές, ταινίες, ακούω μου-μου-μου-μουσική, κάνω τσατ, μιλάω με φίλους και γνωστούς, και εκεί, εκεί χάνω τον έλεγχο, πάει να κάνει το χέρι μου μια κίνηση, πάει να κάνει κλικ πάνω σε απαγορευμένα, παλιά ή ξεχασμένα απλώς ονόματα, μερικές φορές γίνεται και καταλάθως, θέλω να πατήσω το όνομα δίπλα σε αυτό που δεν πρέπει και ανοίγει το παράθυρο, αυτό το παραθυράκι που ΔΕΝ πρέπει. (Ξανά)ζαλίζομαι. Κρύος αγέρας, έξω, λιγότερος, λιγότερος μετά μέσα. Και με τούτα και με κείνα περνούν τα απογέματα και τα βράδια. Κυρίως αυτά τις Κυριακές.