Όταν ακούω silver alerts στο μετρό, εκείνες τις ανακοινώσεις για
ανθρώπους που έχουν χαθεί, αυτό που μου έρχεται ως δεύτερη σκέψη στο μυαλό είναι να βρεθεί ο άνθρωπος που έχει χαθεί, γιατί να μην
βρεθεί; κι εγώ αν χανόμουν, που δεν θα το 'θελα, παρά μόνο αν γινόταν
εκουσίως με προορισμό απομακρυσμένη νήσο, να βρεθώ θα ποθούσα. Λογικά
πράματα. Τί έρχεται όμως ως πρώτη σκέψη; Ως πρωταρχική ούφο σκέψη στο κεφάλι μου μπαίνει το εξής: αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε μένα δεν θα ήθελα να
με περιγράψουν με απεριποίητα, άσχημα, αταίριαστα, απρόσεχτα ρούχα. Μπορεί αυτό να είναι παιδικό κατάλοιπο, όποτε ταξιδεύαμε με το αυτοκίνητο απόσταση μεγάλη η γιαγιά έλεγε σε μένα και την αδερφή μου να φοράμε πάντα καλά εσώρουχα μην και συμβεί κάτι, καλά είχαμε, δεν είχαμε κακά, άντε το λαστιχάκι να 'χε ξελασκάρει λίγο ή το μίκυ μάου να 'χε ξεθωριάσει από τα πλυσίματα, αλλά η γιαγιά αυτό έλεγε και γιαγιά ήταν την ακούγαμε. Επομένως, επειδή μπορεί κάτι να μας συμβεί, άνθρωποι είμαστε, και να μας περιγράφουν στα μικρόφωνα ύστερα για να μας βρουν, και μπράβο τους και τους ευγνωμονούμε, γιατί να μας περιγράφουν με
άσχημα ρούχα; Ουσιαστικά με ενοχλεί η έλλειψη φροντίδας, αυτό που κάνεις
όταν είσαι κουρασμένος: βάζεις πάνω σου ό,τι βρεις μπροστά σου.
Το στυλ δε βλάφτει. Ούτε οι βασιλικοί γάμοι. Τα στενά μυαλά βλάφτουν. Και τα χωρίς αγάπη διαλεγμένα και φορεμένα ρούχα. Α, κι η μη αγάπη. Η ίδια.
Το στυλ δε βλάφτει. Ούτε οι βασιλικοί γάμοι. Τα στενά μυαλά βλάφτουν. Και τα χωρίς αγάπη διαλεγμένα και φορεμένα ρούχα. Α, κι η μη αγάπη. Η ίδια.
Εμ, ταυτίζομαι πολύ με το σκηνικό γιαγιάς - βρακιού και ειδικότερα μίκυ μάους εσώρουχου.:p Όταν είμαι πάντως είμαι κουρασμένη, βάζω ό,τι βρω μπροστά μου. Όταν ο άνθρωπος έχει στυλ ακόμα και αυτά που βάλει σε χρόνο dt, θα δείχνουν όμορφα πάνω του. Αλλά για να κατακτήσει αυτό το πολυπόθητο στυλ που όλα είναι τέλεια, πρέπει πρώτα να προσπαθήσει. Και σίγουρα δε θα καταφέρει αν δεν φροντίζει για την εμφάνισή του :p Κατάλαβες τίποτα; Εγώ όχι :p
ΑπάντησηΔιαγραφή@Αμέλια η τέλεια: H προσπάθεια είναι το παν, όπως λες κι εσύ. Πρέπει να επικεντρωθούμε στην λατρεμένη προσπάθεια. Θέλει δουλειά και καλή διάθεση. Μπήκε κι ο Μάης, να ξαλεγράρουμε και να κινητοποιηθούμε λίγο!... :) φιλί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπήκε ο Μάης, καλό μήνα... και αυτό μου υπενθυμίζει ακόμη περισσότερο πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να αφήσω πια τα μαύρα και να βάλω και κανένα χρωματάκι! Φιλί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω αυτό με τη γιαγιά-βρακί εγώ το είχα με τη μαμά μου. Και δυστυχώς όχι μόνο αυτό! Το άλλο ήταν να στρώνω το πρωί το κρεβάτι μου πριν φύγω για το σχολείο γιατί πηγαίναμε με το αμάξι και μπορεί να συνέβαινε κάτι στο δρόμο και πώς θα ήταν το σπίτι έτσι ακατάστατο!!!! Ποτέ δεν κατάλαβα πως ένα ατύχημα πχ στο δρόμο θα έκανε τη μάνα μου να σκέφτεται μη μας κακολογήσουν για το ακατάστατο σπίτι και όχι για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο ατύχημα. Μάλλον αυτή τη σκέψη την απωθούσε και κρατούσε το φοβηστικό μέρος μπας και διορθωθεί η ακαταστασία ενός παιδιού. Πάντως ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να διανοηθώ να φύγω από το σπίτι μου και να αφήσω το κρεβάτι μου άστρωτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όσον αφορά το ντύσιμο και το στυλ, εγώ δεν θα το σκεφτόμουν αν άκουγα μια εξαφάνιση, αλλά το σκέφτομαι πάντα όταν βγαίνω και δεν έχω περιποιηθεί τον εαυτό μου και δω κανέναν ωραίο. Τότε πραγματικά θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, γιατί κακά τα ψέματα, ο άλλος στο απέναντι τραπέζι δεν θα με κόψει για τον όμορφο/ενάρετο χαρακτήρα μου, την εξυπνάδα μου, τη φιλοζωία μου (τι ωραία που τα λέω σήμερα πρωτομηνιά ε;;;) αλλά για την εμφάνισή μου.
Πω πω λογοδιάροια με έπιασε βραδιάτικα, πάω να δω το Μια τρελή τρελή οικογένεια και την Πάστα Φλώρα! Ήρθες Στέλιο;;;;
@Αμέλια η τέλεια: χρώματα κι αρώματα...! καλό μήνα!! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@eualouna: Σε σκέφτομαι να λες πηγαίνοντας κάθε πρωι στην δουλειά "κρεβάτι στρωμένο: checked".. :-D
καλό μήναααα!!
Εγώ τώρα θυμήθηκα τη σκηνή από το "Ημερολόγιο της ...(δεν θυμάμαι πως)" που είναι να πάει με τον άλλο κ σκέφτεται αν έχει κάνει όσα θα έπρεπε να έχει κάνει (ή αλλιώς: τικ λιστ)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΕΙΡΗΝΗ: Δεν είμαι σίγουρη αν η σκηνή είναι από την ταινία που λες, αλλά μου αρέσει πολύ που την θυμήθηκες! :-) φιλιάααα! μισντγιου!
ΑπάντησηΔιαγραφή